31 Ocak 2014
17 Ocak 2014
14 Ocak 2014
gene uzağa dair
sonra yaz yağmuruna benzeyen o sözcüklerinden birini anımsıyorsun
bir çırpıda söyleyivermek istiyorsun ona
olur olmaz şeylere sapıyor muhabbet
Gezi Parkı'nın çocukları güzel çocuklardı ya çıkıyor sonunda yolun
ama derdin tasan başka bir şeydi senin
beceremiyorsun işte.
sigaraya başlamak istiyorsun yeniden
bi köpeköldüren olsaydı keşke diyorsun
bir ara denizi görebilmek bile geçiyor bu soğukta aklından
böyle işte ağırlaştıkça ağırlaşıyor içinde hayat...
tk
11 Ocak 2014
7 Ocak 2014
Yaşıyor Gibi Çırpınıyorum işte...
Sesimi sordum insana...
Belli ki o da unutmuş, bir sesim olabileceğini... Halen şaşkın, bakıp duruyor aynama... Hayatımı sordum hayata... Öğrendiklerimin ağırlığı, o çığlığı; önümde yürüyen gölgeyi, o acıtan cümleyi... Koklamadı bile. Burun kıvıran bir it gibi, bakıp solgun yüzüme, yürüdü gitti... Ne kaldı geriye? Üstünü kirletmeyen bir çocuk gibi, bekliyorum insanı işte... Savaşsız, sınıfsız, dinsiz, ırksız, bir iyimserliğin avucuna koyup çelimsiz bedenimi; yaşıyor gibi çırpınıyorum işte... |
Süha Tuğtepe
|
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Yeni adresim
ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /
-
Yağız atın derisinde şaklayan kırbacın sesi Arnavut kaldırımlarıyla döşeli sokağın diğer ucundaki iki katlı ahşap evin önünde oynayan kızlar...
-
"Pazartesiler karışmış Salılara Ve hafta bütün bir yılla: Kesemez zamanı Bezgin makaslarınız sizin Ve günün bütün adları Yıkanıp gider ...
-
seninle anlam bulan kırmızı soluğum yüzümün o suskun mavisi her şey ölüyor sevgili. oysa sen çocuk İsalar gibisin hâlâ! öptükçe ellerini, ye...